Esmaü’l Hüsna 

ESMÂÜ’L-HÜSNÂ: ALLAH’IN GÜZEL İSİMLERİ

Allah’ın güzel isimleri olan Esmâü’l-Hüsnâ, Yüce Allah’ı en güzel şekilde tanımanın ve O’na yönelmenin önemli bir yoludur. Bu isimler, Allah’ın zatını, sıfatlarını ve fiillerini tanımlayan özel anlamlar taşır. Esmâü’l-Hüsnâ, insanlara Allah’ın yüceliğini anlamada rehberlik eder ve kulluğun derinleşmesine vesile olur.

Hz. Peygamber (s.a.s.), bir hadis-i şeriflerinde Yüce Allah’ın 99 isminden bahsederek, bu isimleri öğrenip ezberleyen ve hayatında tatbik eden kimselerin cennete nail olacağını müjdelemiştir. Hadiste geçen “ihsâ” (saymak) ve “hıfz” (ezberlemek) kavramları, yalnızca bu isimleri dile getirmek veya ezberlemekle sınırlı olmayıp, Allah’ı O’nun yüce sıfatlarıyla tanıyıp iman etmeyi, bu sıfatların derinliğini kavramayı ve O’na teslimiyetle ibadet etmeyi ifade eder.

Esmâü’l-Hüsnâ, yani Allah’ın güzel isimleri, 99 ile sınırlı değildir. Allah’ın yüce zatını ve sıfatlarını ifade eden daha pek çok isim ve unvan vardır. Hadiste belirtilen 99 isim, bu isimlerin yalnızca en bilinen ve meşhur olanlarını temsil etmektedir. Bu nedenle 99 sayısı bir sınırdan ziyade Allah’ın isimlerinin büyüklüğünü idrak etme yolunda bir kapı aralamaktadır.

Tirmizî ve İbn Mâce gibi kaynaklarda geçen hadislerde, Allah’ın bu 99 ismi tek tek sayılmıştır. Bu isimler, Allah’ın kudretini, rahmetini, adaletini ve tüm mükemmel sıfatlarını kapsar. Bu isimlerin her biri, insanlara Allah’ın yüceliğini tanımada ve kulluk bilincini derinleştirmede yol gösterir. Bu yüce isimleri öğrenmek ve hayatta yaşatmak, kulun Allah’a yakınlaşması için bir vesiledir.

ESMÂÜ’L-HÜSNÂ’NIN TANIMI

Esmâü’l-Hüsnâ, Arapça bir terim olup “en güzel isimler” anlamına gelir. Bu terim Kur’an-ı Kerim’de birkaç ayette geçmektedir. Örneğin, Allah Teâlâ şöyle buyurur:

Bu isimler, Allah’ın yüce sıfatlarını ve üstün niteliklerini ifade eder. “Esmâ” isimler, “Hüsnâ” ise güzel anlamına gelir. Dolayısıyla Esmâü’l-Hüsnâ, Allah’ın isimlerinin güzellik ve kemal bakımından mükemmel olduğunu belirtir.

  1. Allah (اللَّهُ) : Tek yaratıcının özel ismi, varlığı zorunlu olan, bütün kemâl sıfatları kendisinde toplayan hakiki ma‘bûd.
  2. er-Rahmân (الرَّحْمنُ) : Sonsuz merhametiyle lütuf ve ihsanda bulunan.
  3. er-Rahîm (الرَّحِيمُ) : Rahmetiyle hey şeyi kuşatan.
  4. el-Melik (الْمَلِكُ) : Bütün varlıkların sahibi/hükümdârı.
  5. el-Kuddûs (الْقُدُّوسُ) : Eksiklik ve kusurlardan münezzeh/uzak olan, bütün kemâl sıfatları kendisinde toplayan.
  6. es-Selâm (السَّلاَمُ) : Esenlik ve selamet veren, yaratılmışlara özgü değişikliklerden ve yok oluştan münezzeh olan.
  7. el-Mü’min (الْمُؤْمِنُ) : Bütün mahlûkâta emniyet/güven veren ve kendisine güvenilen.
  8. el-Müheymin (الْمُهَيْمِنُ) : Kâinatın bütün işlerini gözetip yöneten, her şeyi hükmü altına alan.
  9. el-Azîz (الْعَزِيزُ) : Ulu, galip, her şeye üstün gelen izzet sahibi.
  10. el-Cebbâr (الْجَبَّارُ) : Dilediğini yaptırma gücüne sahip olan, her şeyi tasarrufu altına alan ve iradesini her durumda yürüten.
  11. el-Mütekebbir (الْمُتَكَبِّرُ) : Büyüklüğünü izhar eden, son derece ulu, yüce.
  12. el-Hâlik (الْخَالِقُ) : Her şeyin yaratıcısı, hikmeti gereği her şeyi ölçülü yaratan.
  13. el-Bâri’ (الْبَارِئُ) : Yoktan yaratan, maddesi ve örneği olmadan îcat eden.
  14. el-Musavvir (الْمُصَوِّرُ) : Varlığa şekil ve sûret veren.
  15. el-Gaffâr (الْغَفَّارُ) : Kusur ve günahları örten, çokça bağışlayan.
  16. el-Kahhâr (الْقَهَّارُ) : Yenilmeyen, dilediğini yerine getiren, kendisine her şeyin boyun eğdiği yegâne kudret ve tasarruf sahibi.
  17. el-Vehhâb (الْوَهَّابُ) : Karşılıksız olarak çokça nimet veren ve ihsanda bulunan.
  18. er-Rezzâk (الرَّزَّاقُ) : Maddî ve manevî bol rızık veren, her türlü rızık imkânlarını yaratan.
  19. el-Fettâh (الْفَتَّاحُ) : Hayır kapılarını açan, hükmüyle adaleti sağlayan.
  20. el-Alîm (الْعَلِيمُ) : İlmi her şeyi kuşatan.
  21. el-Kâbız (الْقَابِضُ) : Her şeyi teslim alan, hikmeti gereği rızkı ve her türlü nimeti ölçülü veren, eceli gelenlerin ruhlarını teslim alan.
  22. el-Bâsıt (الْبَاسِطُ) : Rızkı ve her türlü rızık imkânını genişleten, ömürleri uzatan.
  23. el-Hâfıd (الْخَافِضُ) : Kâfirleri ve zalimleri alçaltan.
  24. er-Râfi` (الرَّافِعُ) : Müminleri yükselten, izzetli ve şerefli kılan.
  25. el-Muizz (الْمُعِزُّ) : Yücelten, güçlü ve aziz kılan.
  26. el-Müzill (الْمُذِلُّ) : Boyun eğdiren, değersiz kılan.
  27. es-Semî` (السَّمِيعُ) : Her şeyi işiten.
  28. el-Basîr (الْبَصِيرُ) : Her şeyi gören.
  29. el-Hakem (الْحَكَمُ) : Nihâî hükmü veren.
  30. el-Adl (الْعَدْلُ) : Adaletli, her şeyi yerli yerinde yapan.
  31. el-Latîf (اللَّطِيفُ) : En gizli ve ince hususları dahi bilen, lütufta bulunan, zâtı duyularla algılanamayan, fiillerini rıfk ile gerçekleştiren.
  32. el-Habîr (الْخَبِيرُ) : Gizli ve açık her şeyden haberdar olan, dilediğini haber veren.
  33. el-Halîm (الْحَلِيمُ) : Sabırlı, acele ve kızgınlıkla muamele etmeyen, kudreti olduğu hâlde hemen cezalandırmayan.
  34. el-Azîm (الْعَظِيمُ) : Zat ve sıfatları bakımından pek yüce olan, azametli olan.
  35. el-Gafûr (الْغَفُورُ) : Çok affedici ve bağışlayıcı olan.
  36. eş-Şekûr (الشَّكُورُ) : Yapılan iyi amellerin karşılığını bolca veren.
  37. el-Aliyy (الْعَلِيُّ) : Yücelik ve hükümranlıkta kendisine eşit veya kendisinden daha üstün bir varlık bulunmayan.
  38. el-Kebîr (الْكَبِيرُ) : Zâtının ve sıfatlarının mahiyeti bilinemeyecek kadar büyük ve ulu olan.
  39. el-Hafîz (الْحَفِيظُ) : Her şey gözetiminde olan, koruyan ve kainatı dengede tutan.
  40. el-Mukît (الْمُقِيتُ) : Mahlukatın gıdasını yaratıp veren, güç yetiren ve koruyup gözeten.
  41. el-Hasîb (الْحَسِيبُ) : Hesaba çeken, her şeyin neticesini bilen.
  42. el-Celîl (الْجَلِيلُ) : Hiçbir kayıt ve kıyas kabul etmeksizin azamet sahibi, kıymeti ve mertebesi en yüce olan.
  43. el-Kerîm (الْكَرِيمُ) : Çok cömert, nimet ve ihsanı bol olan.
  44. er-Rakîb (الرَّقِيبُ) : Gözeten, koruyan ve bütün işler murakabesi/kontrolü altında olan.
  45. el-Mücîb (الْمُجِيبُ) : Dua ve dilekleri kabul eden.
  46. el-Vâsi` (الْوَاسِعُ) : İlmi, rahmeti ve kudreti her şeyi kuşatan.
  47. el-Hakîm (الْحَكِيمُ) : Her işi, emri ve yasağı yerli yerinde olan.
  48. el-Vedûd (الْوَدُودُ) : Müminleri seven ve onlar tarafından da sevilen.
  49. el-Mecîd (الْمَجِيدُ) : Her türlü eksiklikten münezzeh, lütuf ve ikramı bol olan.
  50. el-Bâis (الْبَاعِثُ) : Ölüleri dirilten, peygamberler gönderen.
  51. eş-Şehîd (الشَّهِيدُ) : Her şeye muttali olan, kendisine hiçbir şey gizli kalmayan.
  52. el-Hakk (الْحَقُّ) : Bizzat ve sürekli olarak var olan, varlığı kendinden olan, ulûhiyet ve rubûbiyeti gerçek olan.
  53. el-Vekîl (الْوَكِيلُ) : Bütün yaratıkların işlerinin görülmesinde güvenilip dayanılan, bu konuda tam yeterli olan.
  54. el-Kavî (الْقَوِيُّ) : Gücü ve kuvveti her şeye yeten.
  55. el-Metîn (الْمَتِينُ) : Acizliği, zafiyeti ve güçsüzlüğü olmayan, güçlü olan.
  56. el-Velî (الْوَلِيُّ) : Müminlere dost ve yardımcı olan.
  57. el-Hamîd (الْحَمِيدُ) : Çok övülen, bütün övgülere ve övgülerin en yücesine layık olan.
  58. el-Muhsî (الْمُحْصِي) : Gizli ve âşikâr her şeyin ölçü ve sayısını bütün ayrıntılarıyla bilen.
  59. el-Mübdi’ (الْمُبْدِئُ) : Her şeyi yoktan var eden.
  60. el-Muîd (الْمُعِيدُ) : Varlıkları ölümlerinden sonra tekrar yaratan.
  61. el-Muhyî (الْمُحْيِي) : Hayat veren, yaşatan ve dirilten.
  62. el-Mümît (الْمُمِيتُ) : Öldüren, canları kabzeden.
  63. el-Hayy (الْحَيُّ) : Ezelî ve ebedî olarak diri ve ölümsüz olan.
  64. el-Kayyûm (الْقَيُّومُ) : Varlığı kendinden olan, her şeyin varlığı kendisine bağlı olan, kâinatı idare eden.
  65. el-Vâcid (الْوَاجِدُ) : Her şeyi bilen, hiçbir şeye muhtaç olmayan, emrini ve isteğini daima gerçekleştiren.
  66. el-Mâcid (الْمَاجِدُ) : Şânı yüce ve sonsuz kerem sahibi olan.
  67. el-Vâhid (الْوَاحِدُ) : Bir, tek, yegâne varlık; zâtında, ilah ve rab oluşunda ortağı olmayan.
  68. es-Samed (الصَّمَدُ) : Herkesin kendisine muhtaç olduğu, kendisi ise kimseye muhtaç olmayan, ezelî ve ebedî olan.
  69. el-Kâdir (الْقَادِرُ) : Her şeye gücü yeten.
  70. el-Muktedir (الْمُقْتَدِرُ) : Güç ve kuvvetinde hiçbir sınır olmayan.
  71. el-Mukaddim (الْمُقَدِّمُ) : Hikmeti gereği istediğini öne alan, ileri geçiren.
  72. el-Muahhir (الْمُؤَخِّرُ) : Hikmeti gereği dilediğini geriye bırakan.
  73. el-Evvel (الأَوَّلُ) : Varlığının başlangıcı olmayan, ezelî olan.
  74. el-Âhir (الآخِرُ) : Varlığının sonu olmayan, ebedî olan.
  75. ez-Zâhir (الظَّاهِرُ) : Varlığını ve birliğini belgeleyen birçok delilin bulunması açısından varlığı açık olan.
  76. el-Bâtın (الْبَاطِنُ) : Zâtı itibarıyla gizli olan, bütün gizlilikleri bilen.
  77. el-Vâlî (الْوَالِي) : Kainatı yöneten, onlar için gerekli olan her şeyi üstlenen.
  78. el-Müteâlî (الْمُتَعَالِي) : Noksanlıklardan berî, aşkın ve yüce olan.
  79. el-Berr (الْبَرُّ) : Çokça iyilik eden.
  80. et-Tevvâb (التَّوَّابُ) : Kullarını tövbelerini kabul eden.
  81. el-Müntakım (الْمُنْتَقِمُ) : Suçluları yaptıklarına karşılık cezalandıran.
  82. el-Afüvv (الْعَفُوُّ) : Çokça affeden.
  83. er-Raûf (الرَّؤُوفُ) : Merhameti ve şefkati çok olan.
  84. Mâlikü’l-mülk (مَالِكُ الْمُلْكِ) : Mülkün gerçek sahibi, tüm mevcûdâtı idare eden.
  85. Zü’l-celâli ve’l-ikrâm (ذُو الْجَلاَلِ وَالإِكْرَامِ) : Sonsuz yücelik ve ikram sahibi olan.
  86. el-Muksit (الْمُقْسِطُ) : Adaleti gerçekleştiren, hakkaniyetle hükmeden.
  87. el-Câmi‘ (الْجَامِعُ) : Dünya ve ahirette bütün mahlûkâtı bir araya getirme kudretine sahip olan.
  88. el-Ganî (الْغَنِيُّ) : Hiçbir şeye ihtiyacı olmayan.
  89. el-Muğnî (الْمُغْنِي) : İhtiyaçtan kurtaran zengin kılan.
  90. el-Mâni` (الْمَانِعُ) : Hikmeti gereği engel koyan, mani olan.
  91. ed-Dârr (الضَّارُّ) : Hikmeti gereği elem ve zarar verici şeyleri yaratan.
  92. en-Nâfi` (النَّافِعُ) : hayrı ve faydayı yaratan ve veren.
  93. en-Nûr (النُّورُ) : Nurlandıran, her şeyi aydınlatan, kalplere nur ve iman veren.
  94. el-Hâdî (الْهَادِي) : Doğru yolu gösteren, hidâyete erdiren.
  95. el-Bedî` (الْبَدِيعُ) : Örneksiz ve benzersiz olarak yoktan yaratan.
  96. el-Bâkî (الْبَاقِي) : Varlığı sürekli olan, ebedî, sonsuz olan.
  97. el-Vâris (الْوَارِثُ) : Varlığının sonunun bulunmaması vasfıyla kâinatın gerçek sahibi.
  98. er-Reşîd (الرَّشِيدُ) : Yol gösteren, her işi isabetli olan.
  99. es-Sabûr (الصَّبُورُ) : Günahkârları hemen cezalandırmayıp onlara mühlet tanıyan.

HADİSLERDE ESMÂÜ’L-HÜSNÂ

Hz. Peygamber (s.a.s.), Allah’ın 99 isminden söz ederek bu isimlerin önemine işaret etmiştir:

Bu hadiste geçen “saymak” (ihsâ) ve “ezberlemek” (hıfz) kavramları sadece isimleri ezberlemek değil, aynı zamanda bu isimlerin anlamlarını öğrenip, hayatında bu isimlerin tecellilerine uygun davranmayı ifade eder.

Hadislerde geçen 99 ismin, Allah’ın bütün isimlerini kapsamadığı, sadece en meşhur ve bilinen isimleri olduğu ifade edilmiştir. Nitekim, Allah’ın isimleri 99 ile sınırlı değildir. Allah’ın varlığı ve yüceliği, insanların akıl ve kavrayış sınırlarını aşar.

ESMÂÜ’L-HÜSNÂ’YI İHSÂ ETMEK NE DEMEKTİR?

Hadiste geçen “ihsâ” terimi, sadece isimleri saymak ve ezberlemek anlamına gelmez. Esmâü’l-Hüsnâ’yı ihsâ etmek şu aşamaları içerir:

  1. İsimleri Öğrenmek ve Anlamak: Esmâü’l-Hüsnâ’nın anlamlarını öğrenerek Allah’ın sıfatlarını tanımak.
  2. İman ve İbadetle Yaşamak: Allah’ın bu sıfatlarına uygun bir şekilde iman etmek ve ibadetlerde bu isimlere yönelmek.
  3. Ahlaken Örnek Almak: Allah’ın isimlerinin ifade ettiği değerleri hayata yansıtmak. Örneğin, “Er-Rahmân” olan Allah’ın rahmetinden ilham alarak merhametli olmak.

ESMÂÜ’L-HÜSNÂ’NIN İNSAN HAYATINDAKİ ETKİLERİ

  1. Dua ve İbadetlerde Esmâü’l-Hüsnâ
    Esmâü’l-Hüsnâ, dua ve ibadetlerde Allah’a yönelirken kullanılmalıdır. Kur’an’da bu durum şu şekilde ifade edilmiştir:

Bu isimler aracılığıyla Allah’a dua etmek, dua ve ibadetlerde daha derin bir anlam kazandırır.

  1. Tevhid İnancını Güçlendirme
    Allah’ın isimlerini öğrenmek, O’nun birliğini ve eşsizliğini daha iyi kavramaya vesile olur. Bu isimler, Allah’ın her şeyin yaratıcısı ve düzenleyicisi olduğunu hatırlatarak tevhid inancını pekiştirir.
  2. Ahlaki Gelişim
    Allah’ın sıfatlarından ilham alan bir birey, ahlaki olarak kendini geliştirebilir. Örneğin, “El-Adl” (Adaletli) ismi, insanları adil olmaya teşvik eder.

ESMÂÜ’L-HÜSNÂ’YI GÜNDELİK HAYATA NASIL UYGULARIZ?

  • Dua ile Yaşamak: Günlük dualarımızda Allah’ın isimlerini kullanarak daha bilinçli bir şekilde Allah’a yönelmek.
  • Kendi Ahlakımızı Güzelleştirmek: Allah’ın isimlerinden dersler çıkararak hayatımıza yansıtmak. Örneğin, “Er-Rahîm” ismi bize merhametli olmayı öğretir.
  • Zikretmek: Esmâü’l-Hüsnâ’yı zikrederek Allah’a yaklaşmak.

SONUÇ

Esmâü’l-Hüsnâ, Allah’ın yüceliğini ve eşsizliğini anlamada eşsiz bir anahtardır. Bu güzel isimler, Allah’a olan imanımızı güçlendirir, O’nun büyüklüğünü daha derinden hissetmemize vesile olur ve ibadetlerimize derinlik kazandırır. Esmâü’l-Hüsnâ’yı öğrenmek ve hayatımıza uygulamak, hem dünya hem de ahiret saadeti için önemli bir adımdır.

Esmâü’l-Hüsnâ’yı tanımak ve bu isimlerle Allah’a yönelmek, her Müslüman’ın üzerinde durması gereken önemli bir ibadettir. Allah’ın 99 ismini ihsâ ederek, O’nun rızasını kazanmaya çalışmak, gerçek kulluk bilincini geliştiren bir yolculuktur

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Alışveriş Sepeti